Malam malam aku terfikir fikirkan hal perkara ini
Aku rungsing pening sampai aku berkedaan hilang pada
jejak kaki aku yang pegun ke atas lantai bumi
Aku cari cari apa yang hilang
Apa pula yang silap
Di mana aku perlu mula bila aku sendri tak mengerti apa
yang kau mahu aku kata
Kau tahu kan aku bukan nabi?
Aku bukan maksum dan aku bukan berkeadaan nafsu yang
kontang dan jurusnya pada satu anak arah mata panah
Aku mula bertatih jatuh pada padang yang kering gersang
dan kontang ini
Aku sendiri bila kau punya ramai penghuni
Ikhlas atau tak itu aku hanya mampu angkat tangan sambil
geleng geleng kepala kiri kanan
Terkeruk keruk sekali lagi aku
Harus kau tahu aku ini pemikir
Aku bukan waras akal yang mampu pusing dan bagi kau satu
lembar metafora dasarnya dari puing puing kata kata kau yang senyap kuat lagi
bunyi angin itu
Aku ini manusia
Kurangnya nyata
Lebinnya tiada
Tiada ulasan:
Catat Ulasan
otak kosong